Nieuwsoverzicht

Thuis zijn waar je loopt (Elizabeth van Wensveen)

dinsdag 26 juni 2012 | Afdeling

Al 26 jaar loopt Elizabeth van Wensveen in vakanties met een rugzak. Meestal drie weken, en meestal alleen, zowel in Nederland als in het buitenland. Back to basics, teruggeworpen op zichzelf en deel van de omgeving waarin ze loopt. Behalve diverse lange-afstand-wandelroutes in Nederland liep ze onder meer in drie etappes vanuit Zutphen naar Rome, nog eens vanuit Florence naar Rome, van Porto naar Santiago en van Görlitz naar Eisenach.

Lees verder

Je vrijheid verdienen (Willem de Beer)

dinsdag 26 juni 2012 | Afdeling

Meer dan 32 jaar rugzakwandelen heeft Willem de Beer vele vriendschappen en onvergetelijke ervaringen opgeleverd. Tochten in Engeland, Schotland, Wales en Ierland, op plekken waar geen fiets kan komen en de horizon eindeloos ver lijkt, zijn bij hem met stip favoriet. Maar ook struinen in Nederland kan mooi en verrassend zijn.

Lees verder

Plekken waar zo min mogelijk mensen zijn (Sjoukje de Lange)

maandag 25 juni 2012 | Afdeling

Tot haar vijftiende liep Sjoukje (geboren in 1995) met haar ouders vaak met rugzaktochtjes van de Zwerfgroep mee. Eerst was dat spannend en nieuw, dus leuk; in haar puberjaren werd het meer ‘iets wat nou eenmaal moest’. Maar eenmaal aan de puberteit ontstegen begon ze weer te snappen wat er leuk is aan lopen met de rugzak en ging ze het in vakanties zelfstandig doen. Soms een week, soms drie of vier, zo licht en zelfvoorzienend mogelijk. Meestal met zijn tweeën en meestal ergens in Europa; ‘hoe verder van de bewoonde wereld, hoe beter!’

Lees verder

Aangestoken door het zwerfgroepvirus (Peter Leyenaar)

maandag 25 juni 2012 | Afdeling

Peter maakte eind jaren ’60 zijn eerste tochtjes met de rugzak. Tegenwoordig loopt hij zo’n twee à drie weekenden per jaar een zwerfgroeptocht. Op die manier loop je nog eens routes die je anders niet zou doen, het zijn altijd mooie wandelingen en je kampeert op een plek die iemand anders fantastisch voor je heeft geregeld. En bovendien: ‘Ik ben geen eenling, met anderen vind ik het gewoon gezelliger.’

Lees verder

Eenpitter: Vers gevangen koolrabi

dinsdag 24 april 2012 | Afdeling NTKC algemeen

’s Winters kamperen is leuk, maar kamperen in de lente is fijner. Langere dagen, fluitender vogeltjes, mensvriendelijker buitentemperaturen en versere groenten die bovendien niet uit een kas of een ver land komen.
Tijd dus voor een maaltijd met lekker veel rauwkost – en dan bij voorkeur rauwkost uit Duitsland, waar bio-winkeltjes nog wel eens koolrabi uit eigen teelt te koop hebben. ’s Ochtends vroeg geoogst, dezelfde dag nog in het schap. Maak van een fietstocht rond Winterswijk, Ootmarsum of Eibergen (gastvrij lid) een koolrabi-jacht in Duitsland! Of ga gewoon naar een Nederlandse supermarkt ...

Lees verder

Een paddenhuis maken

dinsdag 24 april 2012 | Afdeling NTKC algemeen

Ga op zoek naar een plek in de tuin die donker, vochtig en koel is, bij voorkeur dus in de buurt van een vijver of andere waterbron. Plaats een pot op zijn zijkant een klein stukje in de aarde. Let erop dat de opening naar het zuiden wijst. Bedek de binnenkant en de omgeving van de bloempot met bladeren, compost en mos.

Lees verder

My tent is my castle. Huisvlaggen bij de NTKC

maandag 9 april 2012 | Afdeling NTKC algemeen

Zie je op of aan een tent een zelfgemaakte vlag met twee zittende hazen, dan heb je Henny en Carla de Haas gevonden (’t Hazenteam). Een vlag met een vuurtje, een bijl en een peddel? Daar kampeert Arnaud Postma, die bushcraft en kanoën als hobby’s heeft. Of een A in de vorm van een tent met twee kleine tentjes: dat is het beeldmerk van André Reitsema, die over zijn vlag vertelde in Buitenspoor 3-2015. Drie recente voorbeelden van huisvlaggen, een bijzondere clubtraditie.

Lees verder


Kampvuurliedjes

zondag 8 april 2012 | Afdeling NTKC algemeen

Er was een tijd waarin het kampvuur een bijna sacrale plek was en menig clubterrein met de weekenden vol stond met mooie katoenen tentjes. Wanneer de dag geëindigd was ‘op ’t vergevorderd uur’, aldus een oud kampvuurliedje, begaf ieder zich naar de kampvuurkuil. Als de eerste kampeerders arriveerden, laaide het ‘kampsymbool, de rode vlam’ al hoog op.

Lees verder