Toen het afdelingsbestuur van Hart van Holland eenmaal besloten had om deel te nemen aan de Polderdag 2015 is werkelijk alles gedaan om het terrein en de NTKC zo goed mogelijk over het voetlicht te brengen. De kampeervelden kwamen er piekfijn bij te liggen, de opstallen brandschoon gemaakt en waar nodig voorzien van veel meer dan een lik verf. Op de dag zelf plaatsten we een groot spandoek, vlaggen en een tentje langs de weg zodat passanten ons makkelijk konden vinden. En dat hebben we geweten!
Meer dan 500 bezoekers
We zouden turven hoeveel bezoekers we kregen. Je wil tenslotte weten of al je inspanningen vrucht afwerpen. Om 10 uur kwamen de eerst nieuwsgierigen al binnen en een half uur later stond de teller op veertig. Daarna was er geen tijd meer om te tellen want de bezoekers stroomden binnen. Op gegeven moment vertelde iemand dat er ruim 100 fietsen langs het pad stonden!
Belangstellenden kwamen in grote groepen binnen.
De vijf leden die de zaken in goede banen zouden leiden, kwamen handen en tijd tekort. Ze vertelden over onze club en over het terrein, over historie en doelstellingen. We bakten broodjes met kinderen, gaven een houtkloofdemonstratie (voor met name mannen) en leidden de mensen rond. We peilden de kampeerbelangstelling en deelden NTKC-visitekaartjes en folders uit. ‘Echte’ kampeerders kregen een tasje met folders mee. Bekaf waren we om een uur of vier toen we na wat plussen en minnen tot de slotsom kwamen dat we circa 500 fietsers op bezoek hadden gehad. Tijd voor een pilsje! En toen kwam er doodleuk nog een groep van een man of veertig wandelaars het terrein op….
Enorme PR
Omdat Polderdag een regionaal evenement is, kwamen alle bezoekers uit de directe omgeving. Er waren erbij die vertelden dat ze iedere dag ons hek passeerden zonder te weten dat er een kampeerterrein achter ligt. Die dat wel wisten, die hadden er geen idee van dat het zo groot is. De algemene indruk was er een van enorme verbazing: ‘wat groot, wat mooi, er is zelfs echt bos’ en: wat een rust’. Ja, zelfs met zo veel bezoekers waarvan er velen de moeite namen om een volledig rondje te lopen bleef Het Groen Hart een oase van rust in onze drukke randstad. De daslook oogstte veel bewondering en een enkele bofferd kreeg zelfs de havik te zien. We kregen vragen of het terrein zou kunnen worden opengesteld voor wandelaars en voor groepen natuurliefhebbers. ‘We werden altijd weggestuurd’ is een opmerking die we diverse keren te horen kregen. ‘We vonden het altijd maar een geheimzinnig gebeuren hier.’ Die meningen hebben we door de openstelling van het terrein volkomen kunnen omdraaien. Er kwamen zelfs de volgende dag mensen terug om buren en kennissen die ons niet hadden bezocht, alsnog van ons terrein te laten genieten.
Veel bewondering voor de grote hoeveelheid daslook
Leerproces
En zo blijkt dat deelname aan dit evenement een onverwacht succes. Het kan niet anders dan dat het nieuwe leden oplevert. We zijn nu bekend in de naaste omgeving en kunnen rekenen op veel sympathie. NTKC kan er ook van leren, want we hebben opmerkingen gehoord waar we best eens bij stil mogen staan: ‘Jullie zijn een natuurclub, waarom gebruiken jullie geen zonnepanelen en -boilers?’ ‘Toeristen kampeerclub, wat een rare naam!’ En als je dat uitlegt krijg je als reactie dat de naam toch langzamerhand wel heel erg ouderwets is en niet aansluit bij onze natuuraspiraties. ‘Elektrisch kloven, jullie zouden dat met de hand moeten doen!’ En als je dan vertelt dat we toch wel heel erg veel hout hebben en dat je niet zo maar een kloofbijl bij de kampvuurkuil kunt klaarleggen, dan is daar nog wel enigszins begrip voor. Maar voor die naam…
Onze kloofmachine trok veel mannelijke aandacht...
Log in met je NTKC account om de reacties te lezen, en zelf een reactie achter te laten.
« Lang voorjaarsweekend op De Heerkuil - In memoriam Kik de Graaff »