Beter weer in februari was slechts denkbaar. De wandeling bestond uit 2 gedeelten, eerst het groene Deventer daarna het historische hart van de stad. Aldus leidde onze weg door het park langs de spoorbaan naar de IJssel, de spoorbrug is ook voor fietsers en wandelaars toegankelijk. Aan de overzijde daalden we af naar de oeverlanden langs de IJssel. De Ossenwaard nu een natuurgebied, vroeger langgestrekte weilanden begraasd door ossen. Tevens heeft het natuurgebied de functie van overloopgebied ten tijde van hoge IJsselafvoeren (=ruimte voor de rivier). Het fraaie weer en idem uitzicht op de stad nodigde sterk uit voor een pauze, met de zon in de rug was die bijna aangenaam te noemen.
Onze gidsen voerden ons vervolgens verder weg het onbebouwde uiterwaardengebied in langs de spoorbaan tot aan de Rijksstraatweg. Daar draaiden we 180 graden en liepen terug naar Deventer in de richting van het voetveer. Teruggekomen bij de rivier ging de Ossenwaard over in het stadspark De Worp. Al in de 18de was dit wandelgebied een zomerse attractie, d.w.z. een van de oudste stadsparken van Nederland. Met het overzetten naar de oostelijke bewoonde oever van Deventer begon het 2de gedeelte van de wandeling door de middeleeuwse kern van Deventer. Ik denk een van de mooiste van Nederland.
Als attractie en pleisterplaats werd ons de Deventer Koekwinkel van fa. Bussink aan de Brink in het vooruitzicht gesteld. Maar eerst de grote Lebuinuskerk, nu de prot. christelijke ritus toegedaan. Daarna langs een aantal andere monumenten (de Waag, een voormalig hoerenstraatje, de Penninckshoek, voormalige stadsmuren van de Bergschildtuin) en dan koffie. Eerder museum dan horecaexponent bood de D. Koekwinkel een keur aan koeklekkernijen. En uitzicht op de Brink, nog steeds stadsmarkt en met nu druk bezette terrassen. Na dit zoete intermezzo volgde een afsluitende tocht door het Bergkwartier, een wijk met middeleeuwse wortels radiaal gecentreerd rond de Bergkerk. Zowaar gelegen op een rivierduin van enige meters hoog , op natuurlijke wijze ontstaan, denk ik, in prehistorische tijden. Vast een voorzorg tegen hoge waterstanden van de IJssel en de Schipbeek. Maar Berg zou niet slaan op heuvel maar op de Hanzevaart op de stad Bergen in Noorwegen. Ook hier weer monumentale gebouwen, b.v. de Vrouwengevangenis. De zaterdagse drukte richtte zich op de vele modern ambachtelijke winkels, waaronder ook natuurlijk antiquariaten (Deventer boekenstad!).
Tegen 15.40 uur sloten we onze rondwandeling af bij het station.
Jaap van Beelen
Log in met je NTKC account om de reacties te lezen, en zelf een reactie achter te laten.
« Den Treek: experiment vuurschalen stopt - Het Essenbos blijft! »